* பதம்(சொல் ) இருவகைப்படும். அவை பகுபதம், பகாப்பதம் ஆகும்.

* பிரிக்கக்கூடியதும், பிரித்தால் பொருள் தருவதுமான சொல் பகுபதம் எனப்படும்.

* இது பெயர்ப் பகுபதம், வினைப் பகுபதம் என இரண்டு வகைப்படும்.

* பகுபத உறுப்புகள் ஆறு வகைப்படும்.

சொல்லின் முதலில் நிற்கும்; பகாப்பதமாக அமையும்; வினைச்சொல்லில்

ஏவலாகவும்,

பெயர்ச் சொல்லில் அறுவகைப் பெயராகவும் அமையும்.

சொல்லின் இறுதியில் நின்று திணை, பால், எண், இடம் காட்டுவதாகவும் 

அமையும்.

 பகுதிக்கும் விகுதிக்கும் இடையில் நின்று காலம் காட்டும்.

 பகுதியையும் பிற உறுப்புகளையும் இணைக்கும்; பெரும்பாலும் பகுதிக்கும் 

இடைநிலைக்கும் இடையில் வரும்.

 பகுதி, விகுதி, இடைநிலைகளைச் சார்ந்து வரும்; பெரும்பாலும் இடைநிலைக்கும் 

விகுதிக்கும் இடையில் வரும்.

 தனி உறுப்பு அன்று; மேற்கண்ட பகுபத உறுப்புகளில் ஏற்படும் மாற்றம்.

ஊரன் - ஊர்,

வரைந்தான் - வரை

நடிகன் - நடி,

மடித்தார் - மடி

பார்த்தான் - பார்,

 மகிழ்ந்தாள் - மகிழ்

படித்தான்

ஆன் – ஆண்பால் வினைமுற்று விகுதி அன், ஆன்

பாடுகிறாள்

ஆள் – பெண்பால் வினைமுற்று விகுதி அள், ஆள்

பெற்றார்

ஆர் – பலர்பால் வினைமுற்று விகுதி அர், ஆர்

நீந்தியது

து – ஒன்றன்பால் வினைமுற்று விகுதி து, று

ஓடின

அ – பலவின்பால் வினைமுற்று விகுதி அ, ஆ

சிரிக்கிறேன்

ஏன் – தன்மை ஒருமை வினைமுற்று விகுதி என், ஏன்

உண்டோம்

ஓம் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று விகுதி அம், ஆம், எம், ஏம், ஓம்

செய்தாய்

ஆய் – முன்னிலை ஒருமை வினைமுற்று விகுதி ஐ, ஆய், இ

பாரீர்

ஈர் – முன்னிலைப் பன்மை வினைமுற்று விகுதி இர், ஈர்

அழகிய, பேசும்

அ, உம் – பெயரெச்ச விகுதிகள் அ, உம்

வந்து, தேடி

உ, இ - வினையெச்ச விகுதிகள் உ, இ

வளர்க

க – வியங்கோள் வினைமுற்று  விகுதி க, இய, இயர்

முளைத்தல்

தல் – தொழிற்பெயர் விகுதி தல், அல், ஐ, கை, சி, பு...

வென்றார்

ற்-இறந்தகால இடைநிலை த், ட், ற், இன்

உயர்கிறான்

கிறு – நிகழ்கா ல இடைநிலை கிறு, கின்று, ஆநின்று

புகுவான், செய்கேன்

வ், க் – எதிர்கால இடைநிலைகள் ப், வ், க்

பறிக்காதீர்

ஆ – எதிர்மறை இடைநிலை இல், அல், ஆ

மகிழ்ச்சி, அறிஞன்

ச், ஞ் – பெயர் இடைநிலைகள் ஞ், ந், வ், ச், த்

உறுத்தும்

த் - சந்தி த், ப், க்

பொருந்திய

ய் – உடம்படுமெய் சந் தி ய், வ்

நடந்தனன்

அன் – சாரியை

அன், ஆன், இன், அல், அற்று, இற்று, அத்து, 

அம், தம், நம், நும், ஏ, அ, உ, ஐ, கு, ன்

எழுத்துப்பேறு:

பகுபத உறுப்புகளுள் அடங்காமல் பகுதி, 

விகுதிக்கு நடுவில் காலத்தை உணர்த்தாமல்

வரும் மெய்யெழுத்து எழுத்துப்பேறு ஆகும். 

பெரும்பாலும் ‘த்’ மட்டுமே வரும். சாரியை இடத்தில் ‘த்’ வந்தால் அது எழுத்துப்பேறு.

எடுத்துக்காட்டுகள்:

வந்தனன்: வா(வ) + த் (ந்) + த் + அன் + அன்

வா – பகுதி (’வ’ ஆனது விகாரம்)

த்(ந்) – சந்தி (’ந்’ ஆனது விகாரம்)

த் – இறந்தகால இடைநிலை

அன் – சாரியை

அன் – ஆண்பால் வினைமுற்று

விகுதி

செய்யாதே: செய் + ய் + ஆ + த் + ஏ

 செய் – பகுதி

ய் – சந்தி

ஆ – எதிர்மறை இடைநிலை

த் – எழுத்துப்பேறு

ஏ – முன்னிலை ஒருமை ஏவல்

வினைமுற்று விகுதி