இன்றியமையாத இலக்கணக்‌ குறிப்புகள்‌, Tamil Grammar, தமிழ் இலக்கணம்

வினை முற்றுப்‌ பெறாமல்‌ எஞ்சி நிற்கும்‌ எச்சம்‌ பெயர்ச்‌ சொல்லைக்‌ கொண்டு முடிவது பெயரெச்சம்‌.

ஓர்‌ எதிர்மறைப்‌ பெயரெச்சத்தின்‌ கடைசியில்‌ 'த' கெட்டு விடுவது ஈறுகெட்ட எதிர்மறைப்‌ பெயரெச்சம்‌. இது 'ஆ' என்ற ஒசையுடன்‌ முடியும்‌.

வினை முற்றுப்‌ பெறாமல்‌ எஞ்சி நிற்கும்‌ ஒரு எச்சம்‌ வினைச்சொல்லக்‌ கொண்டு முடிவது  வினையெச்சம்‌.

இது “உ'' "இ விகுதிகளுடன்‌ முடியும்‌.

வாழ்த்துதல்‌, வைதல்‌, வேண்டல்‌ பொருளில்‌ வருவது, காலம்‌ காட்டாது.

ஒரு வினைமுற்று வினையைக்‌ குறிக்காமல்‌ வினையைச்‌ செய்த கருத்தாவைக்‌ குறிக்கும்‌

பெயராய்‌ வருவது வினையாலணையும்‌ பெயர்‌.

 எழுதினான்‌ - எழுதியவன்‌ என வரும்‌, அது அன்‌, ஆன்‌, அர்‌, ஆர்‌, ஒர்‌, நர்‌ ஆகிய ஓசைகளுடன்‌ முடியும்‌.

மூன்று மாத்திரை அளவில்‌ வினையெச்சப்‌ பொருளில்‌ வரும்‌ அளபெடை இது 'இ' என்று

எழுத்துடன்‌ முடியும்‌.

மூன்று மாத்திரை அளவில்‌ மூன்று அசைச்‌ சொற்களில்‌ அமைவது இன்னிசை அளபெடை

மூன்று மாத்திரை அளவில்‌ இரண்டு அசை சொற்களில்‌ அமைவது செய்யுளிசை அளபெடை.

அர்த்தமுள்ள சொற்கள்‌ பலமுறை அடுக்கி வருவது

அர்த்தமுள்ள சொற்கள்‌ வினையைச்‌ சிறப்பிக்க இரட்டையாக மட்டும்‌ அமைவது.

ஒரே பொருள்‌ தரும்‌ இரண்டு சொற்களுடன்‌ அமைவது ஒரு பொருட்‌ பன்மொழி.

இணைந்த தொகைச்‌ சொல்லை விரித்தால்‌ இடையில்‌ மை மறைந்திருப்பது.

இணைந்த தொகைச்‌ சொல்லை விரித்தால்‌ இடையில்‌ காலம்‌ காட்டும்‌ இடைநிலை கின்ற

மறைந்திருப்பது.

இணைந்த தொகைச்‌ சொல்லை விரித்தால்‌ இடையில்‌ “போன்ற! அல்லது 'போல' உவமஉருபு

மறைந்திருப்பது.

இணைந்த தொகைச்‌ சொல்லை விரித்தால்‌ இடையில்‌ வேற்றுமை உருபுகளில்‌ (ஐ, ஆல்‌, இன்‌, கு, அது, கண்‌) ஏதேனும்‌ ஒன்று மறைந்திருப்பது.

இணைந்த தொகைச்‌ சொல்லை விரித்தால்‌ இடையில்‌ “உம்‌ மறைந்திருப்பது

உம்மைத்‌ தொகையைப்‌ போல்‌ உம்‌ மறையாமல்‌ எண்ணிக்கை காண்பதற்காக வெளிப்படையாக

இருப்பது எண்ணும்மை

(எ.கா) கற்பும்‌ காதலும்‌ (உம்‌ - வெளிப்படை)

ஆகுபெயர்‌ போல்‌ ஒரு தொகைச்‌ சொல்‌ வேறு அல்லாத ஒன்றைக்‌ குறிப்பது அன்மொழித்‌

தொகை

(எ.கா) செந்தாமரை (பண்புத்‌ தொகை) 

உம்மைத்‌ தொகையை முள்‌ பின்னாக மாற்றுவது உருவகம்‌. இது, உவமையைப்‌ பொருள்‌ மேல்‌ ஏற்று இடையில்‌ ஆகிய என்ற சொல்‌ மறைந்து வரும்‌.

அம்‌ ஓம்‌ என்ற விகுதிகளுடன்‌ முடிவது

செய்யும்‌ என்ற சொல்லைப்‌ போன்றே தொனிப்பது

செயின்‌ என்ற சொல்லைப்‌ போன்றே தொளிப்பது.

ஒன்றின்‌ இயற்பெயர்‌ மற்றொன்றுக்கு ஆகி வருவது.

ஒரு தொழிலைக்‌ குறிக்கும்‌ பெயர்‌, காலம்‌ காட்டாது. இது தல்‌, அல்‌, கை, மை, ஐ, சி, பு என்ற விகுதிகளுடன்‌ அமையும்‌.

ஒரு தொழிற்பெயரின்‌ விகுதி கெட்டு, முதல்‌ எழுத்தும்‌ மாறி ஒலிப்பது.

ஓர்‌ இலக்கண அமைப்புடைய சொல்லுக்கு போலியாக அமைவது

ஒரு சொல்லில்‌ எழுத்து மாறினாலும்‌ பொருள்‌ மாறாது. இது முதல்‌, இடை, கடைசியில்‌ அமையும்‌. முற்றிலும்‌ மாறுபட்டு அமையும்‌.

தனித்து இயங்கும்‌ ஆற்றல்‌ இல்லாத, சால, உறு, தவ, நனி, கூர்‌, கழி, வான்‌, மா, தட, வை, மழு, கடி போன்ற சொற்கள்‌ வேறு ஒரு சொல்லுடன்‌ உரிமை பெற்றுத்‌ தொடர்ந்து வருவது இது அதன்‌ பண்பை விளக்கும்‌.

காலப்போக்கில்‌ மருவி மாறி வருபவை

ஒரு சொல்லின்‌ இடையில்‌ ஓர்‌ எழுத்து குறைந்து மாறுபட்டாலும்‌ அதே பொருளைத்‌ தருவது

இரு சொற்களில்‌ முதல்‌ சொல்‌ சிறப்புப்‌ பெயராகவும்‌ அடுத்துள்ள சொல்‌ பொதுப்‌ பெயராகவும்‌ இருப்பது.

என்‌, ஏன்‌ என்ற விகுதிகளுடன்‌ முடிவது.

ஒரு வினைமுற்றுச்‌ சொல்‌ வினையெச்சப்‌ பொருளில்‌ வந்து மற்றொரு வினைமுற்றைக்‌

 கொண்டு முடியும்‌.