அவர்‌ கவிதைகள்‌ மூலம்‌ தேசியத்தை வளர்த்துத்‌ தமிழ்‌ மக்களிடையே விடுதலை உணர்வை ஊட்டினார்‌.

சின்னசாமி இலக்குமி அம்மையார்‌ ஆகியோர்க்கு 11.12.1882இல்‌ பாரதியார்‌ பிறந்தார்‌.

 பிறந்த ஊர்‌ தூத்துக்குடி மாவட்டத்திலுள்ள எட்டையபுரம்‌.

 அவர்‌ இளமையிலேயே ஆங்கிலக்‌ கல்வியை அறவே வெறுத்தார்‌.

பைந்தமிழ்ப்‌ பாவலராய்த்‌ திகழ்ந்து பாரதி என்னும்‌ பட்டம்‌ பெற்றார்‌.

அவர்‌, சில காலம்‌ எட்டையபுரம்‌ அரசவைக்‌ கவிஞராக விளங்கினார்‌.

பின்னர்‌, மதுரைச்‌ சேதுபதி உயர்நிலைப்‌

பள்ளியில்‌ தமிழாசிரியராகப்‌ பணிபுரிந்தார்‌ சென்னையில்‌ இதழாசிரியராகவும்‌ பணிபுரிந்தார்‌.

பாரதியார்‌ வாழ்ந்த காலம்‌, பாரத நாடு ஆங்கிலேயர்க்கு அடிமைப்பட்டிருந்த காலம்‌.

 நாடு விரைவில்‌ விடுதலை அடையவேண்டுமென்ற துடிப்புடன்‌ இருந்தார்‌.

 தம்‌ பாட்டுத்திறத்தால்‌, தூங்கிக்‌

கிடந்த தமிழ்‌ மக்களைத்‌ தட்டி எழுப்பி விடுதலைக்‌ கனலை மூட்டினார்‌.

 சாதிசமயப்‌ பாகுபாடின்றி

அனைவரையும்‌ விடுதலை வேள்வியில்‌ ஈடுபடச்‌ செய்தார்‌.

“ஆயிரம்‌ உண்டிங்கு சாதி எனில்‌

        அன்னியர்‌ வந்து புகலென்ன நீதி” என வீர முழக்கமிட்டார்‌.

“பாருக்குள்ளே நல்ல நாடு”

“நாமிருக்கும்‌ நாடு நமது என்பதறிந்தோம்‌” - என்றெல்லாம்‌ பாடி, மக்களுக்கு

நாட்டுப்பற்றையும்‌ விடுதலை உணர்வையும்‌ ஊட்டினார்‌.

இந்தியத்‌ திருநாட்டின்‌ இணையற்ற கவிஞராகப்‌ பாரதியார்‌ விளங்கினார்‌.

 இதனால்‌ அவர்‌, அனைவராலும்‌ “தேசியக்‌ கவிஞர்‌” எனப்‌ பாராட்டப்‌ பெற்றார்‌.

 “எல்லாரும்‌ ஓர்‌ குலம்‌, எல்லாரும்‌ ஓர்‌ நிறை, எல்லாரும்‌ இந்நாட்டு மன்னர்‌” எனத்‌ தேசிய ஒருமைப்பாட்டுணர்வை ஊட்டினார்‌.

“முப்பது கோடி முகமுடை யாள்‌உயிர்‌

       மொய்ம்புற ஒன்றுடையாள்‌ இவள்‌

 செப்பு மொழிபதி னெட்டுடையாள்‌ எனிற்‌

         சிந்தனை ஒன்றுடையாள்‌.”

என்னும்‌ பாடலின்மூலமாக, “முப்பதுகோடி மக்களும்‌ இந்தியரே, அவர்கள்‌ பேசும்‌ மொழி பலவாய்‌ இருப்பினும்‌ சிந்தனை ஒன்றே!” என்ற உயரிய தேசிய உணர்வை ஊட்டியவர்‌ பாரதி.

விடுதலை அடைதற்கு முன்பாகவே, எதிர்காலத்தில்‌ நிகழவிருக்கும்‌ நிகழ்வுகளைத்‌ தாம்‌ வாழும்‌ காலத்திலேயே பாடி மகிழ்ந்த முன்னறி புலவர்‌ பாரதியாவார்‌.

“ஆடுவோமே பள்ளுப்‌ பாடுவோமே,

    ஆனந்த சுதந்தரம்‌ அடைந்துவிட்‌ டோமென்று” எனவும்‌,

“வங்கத்தில்‌ ஓடிவரும்‌ நீரின்‌ மிகையால்‌

      மையத்து நாடுகளில்‌ பயிர்‌ செய்குவோம்‌” எனவும்‌,

“காசி நகர்ப்புலவர்‌ பேசும்‌ உரைதான்‌

      காஞ்சியில்‌ கேட்பதற்கோர்‌ கருவி செய்வோம்‌” எனவும்‌, பாடினார்‌ பாரதியார்‌.

சாதிவேரை முளையிலேயே கிள்ளி எறிய விரும்பியவர்‌ பாரதி. 

அதனால்தான்‌, "குலத்‌ தாழ்ச்சி

உயர்ச்சி சொல்லல்‌ பாவம்‌” எனக்‌ குழந்தை மனத்தில்‌ ஆழப்பதித்தார்‌ பாரதி.

“மாதர்‌ தம்மை இழிவு செய்யும்‌ மடமையைக்‌ கொளுத்துவோம்‌” என்பதன்மூலம்‌ பெண்கள்‌

நலன்‌ பேண விரும்பியவர்‌ பாரதி.

“தனியொருவனுக்‌ குணவிலை யெனில்‌

        சகத்தினை அழித்திடுவோம்‌”

“வாழிய செந்தமிழ்‌; வாழ்கநற்‌ றமிழர்‌”

“செந்தமிழ்‌ நாடெனும்‌ போதினிலே இன்பத்‌

தேன்வந்து பாயுது காதினிலே”

என்று பாடிய பாடல்களே, பாரதியாரின்‌ சமுதாயத்‌ தொண்டுள்ளத்திற்கும்‌, மொழிப்பற்றுக்கும்‌ தக்க

சான்றுகளாம்‌.

“பாரதநாடு பார்க்கெலாம்‌ திலகம்‌” எனப்‌ பாடிய பைந்தமிழ்ப்‌ பாவலன்‌ 11.09.1921 அன்று மண்ணுலகைவிட்டு விண்ணுலகு அடைந்தார்‌.

 அவர்‌ வழி நாமும்‌ நடந்து, நாடும்‌ வீடும்‌ போற்ற வாழ முயல்வோமாக!

பாட்டினைப்போல்‌ ஆச்சரியம்‌ பாரின்‌ மிசை இல்லையடா! என்று வியந்தவர்‌ கவிஞர்‌ சுப்பிரமணிய பாரதியார்‌ ஆவார்‌.

 தூத்துக்குடி மாவட்டத்து எட்டயபுரத்தில்‌ சின்னசாமி ஐயருக்கும்‌ இலக்குமி அம்மையாருக்கும்‌ மகனாகப்‌ பிறந்தவர்‌.

அடிமைப்பட்டுக்‌ கிடந்த இந்தியாவில்‌ வீறுகொண்டெழுந்த விடுதலை வேட்கைக்குத்‌ தம்‌ கவிதைகளால்‌ உரம்‌ ஊட்டியவர்‌. தேசியகவி

என்றும்‌ மகாகவி என்றும்‌ போற்றப்பட்டவர்‌. 

இந்தியா, விஜயா என்ற இதழ்களை வெளியிட்டுக்‌ கட்டுரைகளாலும்‌ கருத்துப்‌ படங்களாலும்‌ ஆங்கிலேய ஆட்சியாளர்களைத்‌ திணறச்‌ செய்தவர்‌.

சுதேசமித்திரன்‌ இதழாசிரியராகச்‌ சில நாள்‌ விளங்கியவர்‌.

பாரதியார்‌ கவிதைகள்‌, பாஞ்சாலி சபதம்‌, கண்ணன்‌ பாட்டு, குயில்பாட்டு முதலிய கவிதைகள்‌ மட்டுமின்றி ஞானரதம்‌, சந்திரிகையின்‌ கதை, தராசுமுதலியஉரைநடை நூல்களையும்‌ எழுதியவர்‌.

 இவருடைய வசன கவிதைகள்‌ வால்ட்விட்மன்‌ கலீல்‌ கிப்ரான்‌ முதலிய கவிஞர்களின்‌ கவிதைகளோடு ஒப்பிடத்‌ தக்கவை.

தமிழிலக்கிய வரலாற்றில்‌ ஒரு புதிய பகுதி பாரதியோடு தொடங்குகிறது எனலாம்‌.

முன்னைப்‌ பழம்‌ பொருளாய்ப்‌ பின்னைப்‌ புதுமை வாய்ந்ததாய தமிழ்‌ மொழியைத்‌ திறன்மிக்கதாய்‌ ஆக்கும்‌ அறிஞர்‌ பெருமக்களுள்‌ பாரதிக்கு ஒர்‌ தனி இடம்‌ உண்டு.

பாரதியாரின்‌ பாங்சாலிசபதம்‌, கண்ணன்‌ பாட்டு, குயில்‌ பாட்டு என்னும்‌ முப்பெரும்‌ பாடல்களுள்‌ ஒன்றான குயில்பாட்டின்‌ ஒரு சிறு பகுதி நமது பாடப்பகுதியாக இடம்‌ பெறுகிறது.

கானப்‌ பறவை கலகலெனு மோசையிலும்‌

காற்று மரங்களிடைக்‌ காட்டு மிசையினிலும்‌

ஆற்றுநீ ரோசை அருவி யொலியினிலும்‌

நீலப்‌ பெருங்கடலெந்‌ நேரமுமே தானிசைக்கும்‌

ஒலத்‌ திடையே யுதிக்கும்‌ இசையினிலும்‌

மானுடப்‌ பெண்கள்‌ வளருமொரு காதலினால்‌

ஊனுருகப்‌ பாடுவதில்‌ ஊறிடுந்தேன்‌ வாரியிலும்‌

ஏற்றநீர்ப்‌ பாட்டி னிசையினிலும்‌ நெல்லிடிக்கும்‌

கோற்றொடியார்‌ குக்குவெனக்‌ கொஞ்சும்‌ இசையினிலும்‌

சுண்ண மிடிப்பார்தம்‌ சுவைமிகுந்த பண்களிலும்‌

பண்ணை மடவார்‌ பழகுபல பாட்டினிலும்‌

வட்டமிட்டுப்‌ பெண்கள்‌ வளைக்கரங்கள்‌ தாமொலிக்கக்‌

கொட்டி யிசைத்திடுமோர்‌ கூட்டமுதப்‌ பாட்டினிலும்‌

வேயின்‌ குழலோடு வீணை முதலாமனிதர்‌

வாயினிலும்‌ கையினிலும்‌ வாசிக்கும்‌ பல்கருவி

நாட்டினிலும்‌ காட்டினிலும்‌ நாளெல்லாம்‌ நன்றொலிக்கும்‌

பாட்டினிலும்‌ நெஞ்சைப்‌ பறிகொடுத்தேன்‌ பாவியேன்‌...

- பாரதியார்‌

உலகம்‌ இசையால்‌ நிரம்பியிருக்கிறது. இசையென்பது அரங்குகளில்‌ இசைக்கப்படும்‌ செவ்வியல்‌ இசைமட்டுமன்று, ஏட்டில்‌ எழுதப்படாமலும்‌ கருவிகளால்‌ இசைக்கப்படாமலும்‌ காற்று முழுதும்‌ கலந்திருப்பதும்‌ இசைதான்‌. வாய்மொழி இலக்கியமாய்‌ மக்கள்‌ இலக்கியமாய்ப்‌ பரவிக்‌ கிடக்கும்‌ இசைத்தமிழ்‌ தொட்ட இடமெல்லாம்‌ தட்டுப்படுவது உண்டு. அந்த இசையின்‌ உருவகமாக நாம்‌ கொள்ளுவது குயில்‌. குயில்பாட்டு என்ற பாரதியின்‌ படைப்பில்‌ இசையின்‌ பெருமை பேசப்படுகிறது. பாரதியின்‌ குயிலி இசைமயக்கிலே கட்டுண்டு கிடந்த பகுதி நமது பாடப்‌ பகுதியாகத்‌ தரப்பட்டுள்ளது.

வாரி - கடல்‌;

 கோற்றொடியார்‌ - பெண்கள்‌ (உலக்கையைத்‌ தொடியணிந்த கையில்‌

கொண்ட பெண்கள்‌);

 குக்குவென - (நெல்லிடிக்கும்‌ பெண்கள்‌ செய்யும்‌) ஒலிக்குறிப்பு, 

பண்ணை- வயல்வெளி;

 வேயின்குழல்‌ - புல்லாங்குழல்‌; பண்கள்‌ - இசைப்பாட்டுகள்‌.

கானப்பறவை - ஏழாம்‌ உருபும்‌ பயனும்‌ உடன்‌ தொக்க தொகை;

 வளைக்கரங்கள்‌ - இரண்டாம்‌ வேற்றுமை உருபும்‌ பயனும்‌ உடன்‌ தொக்க தொகை;

 கலகலென, குக்குவென -

இரட்டைக்கிளவி ;

 நீரோசை - ஆறன்‌ தொகை;

 பெருங்கடல்‌ - பண்புத்‌ தொகை; பாவியேன்‌ -

தன்மை ஒருமை வினைமுற்று;

 பழகு, பாட்டு - வினைத்‌ தொகை;

 வாசிக்கும்‌ கருவி - செய்யுமென்‌

வாய்பாட்டுப்‌ பெயரெச்சம்‌.

பழமையை ஆராய்ச்சி இன்றி ஏற்றுக்‌ கொள்வதும்‌ புதுமையை ஏற்றுக்‌ கொள்ளத்‌ தயங்குவதும்‌ நம்மிடையே படிந்து கிடக்கும்‌ பண்பாகும்‌. மரபின்‌ மிகையான அழுத்தத்திலிருந்து நம்மால்‌ எளிதில்‌ விடுபடமுடியாமையே இதற்கான காரணமாகும்‌. மரபின்‌ பெயரால்‌ காலத்திற்கு

ஒவ்வாத மதிப்பீடுகளையும்‌ நாம்தொடர்ந்து போற்றிக்‌ கொண்டே வந்திருக்கிறோம்‌. இத்தகைய போக்குகளை நம்‌ இலக்கியங்களிலும்‌ காண்கிறோம்‌. ஆனால்‌ காலத்திற்கேற்ப இலக்கியத்தின்‌

மீதான பார்வையும்‌ போக்கும்‌ மாறிக்‌ கொண்டே வந்திருக்கின்றன. அங்ஙனம்‌ மாறி வருவதை நம்மால்‌ புறந்தள்ள இயலாது.

என்று பாடிய பாரதியிலிருந்து இலக்கிய மறுமலர்ச்சி தொடங்குகிறது எனலாம்‌.

மறுமலர்ச்சிப்‌ பாவலர்கள்‌ கண்மூடித்தனமாக மரபைத்‌ தாண்டிச்‌ செல்லுபவர்களுமல்லர்‌.

அப்படியே பழமையில்‌ அழுந்துபவர்களும்‌ அல்லர்‌. அவர்கள்‌ பார்வை புதிது; பாடு பொருளும்‌ புதிது; நடை புதிது; இலக்கிய நாட்டமும்‌ உத்திகளும்‌ புதியன. அவர்தம்‌ இலக்கியங்களில்‌ செவ்வியல்‌ மரபுகள்‌ மீறப்படுவதும்‌ சமூக அவலங்களைத்‌ தோலுரிப்பதும்‌ நிகழும்‌. மானுடம்பாடும்‌ நெறியே மறுமலர்ச்சிப்‌ பாடல்களின்‌ உயிர்‌ நாடி எனலாம்‌.

இப்பாடல்‌ பாரதியாரின்‌ பாஞ்சாலி சபதத்தில்‌ உள்ளது. மாயச்‌ சூதினுக்கு மனம்‌ இணங்கிய பாண்டவர்கள்‌, அத்தினாபுரிக்குப்‌ பயணம்‌ புறப்படுகிறார்கள்‌. பபணத்தினிடையே மாலைக்காலத்தில்‌ ஒரிடத்தில்‌ தங்குகிறார்கள்‌. அப்பொழுது அந்திவானத்தின்‌ அழகுக்‌ காட்சிகளை எல்லாம்‌ அர்ச்சுனன்‌ பாஞ்சாலியிடம்‌ கூறுகிறான்‌. அர்ச்சுனன்‌ கூறும்‌ அந்திவான வருணையின்‌ ஒரு பகுதியே நமக்குப்‌ பாடமாக வந்துள்ளது.

பார்‌; சுடர்ப்‌ பரிதியைச்‌ சூழவே படர்முகில்‌;

எத்தனை தீப்பட்‌ டெரிவன ? ஓகோ!

என்னடி ! இந்தவன்னத்‌ தியல்புகள்‌

எத்தனை வடிவம்‌! செழும்பொன்‌ காய்ச்சி

விட்ட ஓடைகள்‌ ! வெம்மை தோன்றாமே

எரிந்திடுந்‌ தங்கத்‌ தீவுகள்‌ ! பாரடி !

நீலப்‌ பொய்கைகள்‌ அடடா நீல

வன்ன மொன்றில்‌ எத்தனை வகையடி !

எத்தனை செம்மை ! பசுமையுங்‌ கருமையும்‌

எத்தனை ! கரிய பெரும்பெரும்‌ பூதம்‌ !

நீலப்‌ பொய்கையின்‌ மிதந்திடுந்‌ தங்கத்‌

தோணிகள்‌ ! சுடரொளிப்‌ பொற்கரை யிட்ட

கருஞ்சிக ரங்கள்‌ ! காணடி, ஆங்கு

தங்கத்‌ திமிங்கலம்‌ தாம்பல மிதக்கும்‌

இருட்கடல்‌! ஆஹா ! எங்கு நோக்கிடினும்‌

ஒளித்திரள்‌ ! ஒளித்திரள்‌ ! வன்னக்‌ களஞ்சியம்‌!

- சி. சுப்பிரமணிய பாரதியார்‌

(வானத்தைக்‌ கடலாகவும்‌ மேகக்‌ கூட்டங்களை நீரோடையாகவும்‌, தங்கத்‌ தீவுகளாகவும்‌, பொய்கையாகவும்‌, தோணியாகவும்‌, திமிங்கலங்களாகவும்‌ உருவகித்துக்‌ கூறும்‌ அழகினை அறிந்து மகிழ்க)

வடமொழியில்‌, வியாசர்‌ இயற்றிய மகாபாரதக்‌ கதையில்‌ வரும்‌ பாஞ்சாலி, துரியோதனன்‌ சபையில்‌ செய்த சூளுரையை மையமாகக்‌ கொண்டு, பாரதியார்‌ இக்குறுங்காவியத்தைப்‌ படைத்துள்ளார்‌.

 “பாஞ்சாலி நம்‌ பாரதத்தாய்‌; துரியோதனக்‌ கூட்டம்‌ நம்‌ நாட்டை அடிமைப்படுத்தியிருந்த வெள்ளையர்‌; பாண்டவர்கள்‌ - அன்றைய பாரத மக்கள்‌ என்று, படிப்பவர்‌ எண்ணுமாறு பாஞ்சாலிசபதம்‌ பாடப்பெற்றுள்ளது.

பாரதியாரின்‌ பாஞ்சாலிசபதம்‌, அழைப்புச்‌ சருக்கம்‌, சூதாட்டச்‌ சருக்கம்‌, அடிமைச்‌ சருக்கம்‌, துகிலுரிதற்சருக்கம்‌, சபதச்‌ சருக்கம்‌ ஆகிய ஐந்து சருக்கங்களைக்‌ கொண்டுள்ளது.

பாடப்பகுதி, அழைப்புச்‌ சருக்கத்தில்‌ உள்ளது. ''எளியபதங்கள்‌, எளியநடை, எளிதில்‌ அறிந்து கொள்ளக்‌ கூடிய சந்தம்‌, பொது ஜனங்கள்‌ விரும்பும்‌ மெட்டு, இவற்றினையுடைய காவியமொன்று தற்காலத்திலே செய்து தருவோன்‌, நமது தாய்மொழிக்குப்‌ புத்துயிர்‌ தருவோனாகின்றான்‌. ஓரிரண்டு வருஷத்து நூற்பழக்கமுள்ள தமிழ்மக்கள்‌ எல்லோருக்கும்‌ நன்குபொருள்‌ விளங்கும்படி எழுதுவதுடன்‌ காவியத்துக்குள்ள நயங்கள்‌ குறைபடாமலும்‌ நடத்துதல்‌ வேண்டும்‌.

காரியம்‌ மிகப்பெரிது, எனது திறமை சிறிது. ஆசையால்‌ இதனை எழுதி வெளியிடுகின்றேன்‌. பிறருக்கு ஆதர்சமாக அன்று; வழிகாட்டியாக !”” என்று பாரதியார்‌ பாஞ்சாலி சபதத்திற்கு எழுதியுள்ள முகவுரை சிந்தனைக்குரிய சிறந்த பகுதியாகும்‌.

ஆசிரியர்‌ குறிப்பு:

இப்பாடலைப்‌ பாடியவர்‌

"நமக்குத்‌ தொழில்‌ கவிதை நாட்டிற்குழைத்தல்‌

இமைப்பொழுதுஞ்‌ சோரா திருத்தல்‌”

என்னும்‌ கொள்கை முழக்கமிட்ட மகாகவி சுப்பிரமணிய பாரதியார்‌ ஆவார்‌. இவர்‌ 1882 ஆம்‌ ஆண்டு, டிசம்பர்த்‌ திங்கள்‌ 11ஆம்‌ நாள்‌ தூத்துக்குடி மாவட்டத்து எட்டயபுரத்தில்‌ பிறந்தார்‌.

இவர்‌ பெற்றோர்‌ சின்னச்சாமி ஐயர்‌; இலக்குமி அம்மாள்‌. இளமைப்‌ பெயர்‌ சுப்பிரமணியன்‌, இளமையிலேயே பாப்புனையும்‌ ஆற்றல்‌ பெற்றிருந்தமையால்‌, கலைமகள்‌ என்னும்‌ பொருள்‌ தரும்‌ “பாரதி” என்னும்‌ சிறப்புப்‌ பெயர்‌ பெற்றார்‌.

“தமிழ்‌ நாட்டில்‌ தமிழ்ப்புலவர்‌ ஒருவன்‌ இல்லையெனும்‌ வசை நீங்க” வந்து தோன்றியவர்‌ பாரதியார்‌. அவர்‌, பாட்டுத்‌ திறத்தாலே இந்த வையகத்தைப்‌ பாலித்திடச்‌ செய்தவர்‌.

பண்டிதர்களின்‌ கரடுமுரடான நடையில்‌ தேங்கிக்‌ கிடந்த தமிழைப்‌ பலரும்‌ படித்தறியும்‌ வகையில்‌, எளிய, இனிய பாக்களாக வடித்து உலவவிட்டவர்‌ பாரதியார்‌.

இவர்‌ தெருவெல்லாம்‌ தமிழ்‌ முழக்கம்‌ செழிக்கச்‌ செய்வீர்‌” எனவும்‌ தேமதுரத்‌

தமிழோசை உலகமெல்லாம்‌ பரவும்‌ வகை செய்தல்‌ வேண்டும்‌” எனவும்‌ தமிழ்மொழி பரவிட விழைந்த தமிழ்ப்‌ பாவலர்‌ ஆவார்‌.

ஆன்மீக விடுதலை, பெண்விடுதலை, சமுதாய விடுதலை, முதலான விடுதலைகளை உள்ளடக்கிய நாட்டுவிடுதலையை விழைந்த விடுதலைக்‌ கவிஞர்‌ ஆவார்‌.

இருபதாம்‌ நூற்றாண்டின்‌ இலக்கிய மறுமலர்ச்சிக்கு வித்திட்ட இவர்‌. கண்ணன்பாட்டு, பாஞ்சாலி சபதம்‌, குயில்பாட்டு என்னும்‌ முப்பெரும்‌ பாடல்களையும்‌, நாட்டுப்பற்றும்‌, மொழிப்பற்றும்‌ சமுதாயச்‌ சீர்த்திருத்த உணர்வும்‌ ஊட்டுகின்ற நூற்றுக்கணக்கான பாடல்களையும்‌ பாடியதோடு அமையாது ஞானரதம்‌, தராசு முதலான உரைநடை இலக்கியங்களையும்‌ படைத்துத்‌ தமிழன்னைக்கு வளஞ்சேர்ந்தவர்‌ ஆவார்‌.

தமிழ்‌, ஆங்கிலம்‌, சமக்கிருதம்‌, இந்தி, வங்காளம்‌, பிரெஞ்சு, அரபு முதலான

பலமொழிகளில்‌ புலமை பெற்றிருந்த இந்த மாக்கவி “யாமறிந்த மொழிகளிலே தமிழ்மொழிபோல்‌ இனிதாவ தெங்குங்‌ காணோம்‌?” எனப்‌ பாடித்‌ தமிழ்மொழியின்‌ பெருமையை உலகறியச்‌ செய்தவர்‌. “சொல்லில்‌ உயர்வு தமிழ்ச்‌ சொல்லே - அதைத்தொழுது படித்திடடி பாப்பா” எனப்‌ பாப்பாவுக்கு கூறுவதுபோல்‌ பலருக்கும்‌ கூறித்‌ தமிழ்ப்பற்றை வளர்த்த மாபெருங்‌ கவிஞராவார்‌.

பரிதி - சூரியன்‌;

 வன்னம்‌ - அழகு; 

முகில்‌ - மேகம்‌; 

பொய்கை - (மானுடரால்‌

ஆக்கப்படாது நீர்நிலை; (இங்கு மேகம்‌)

 இருட்கடல்‌ - நீலக்கடல்‌ (இங்கு வானம்‌) களஞ்சியம்‌

தொகுப்பு.

படர்முகில்‌ - வினைத்தொகை;

செழும்பொன்‌, பெரும்பூதம்‌, கருஞ்சிகரம்‌ -

பண்புத்தொகைகள்‌, 

தங்கத்தீவு, தங்கத்தோணி, பொற்கரை, தங்கத்‌ திமிங்கலம்‌ உருவகங்கள்‌;

சுடரொளி - வினைத்தொகை.